Absolwent Polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Praca magisterska poświęcona twórczości Wacława Berenta została wyróżniona na ogólnopolskim Konkursie o Nagrodę im. Czesława Zgorzelskiego w Lublinie i opublikowana pod tytułem „Architekt prozy. Retoryczna analiza stylu Wacława Berenta”. Rozprawa doktorska przygotowana pod opieką prof. Ewy Miodońskiej-Brookes dotyczyła literackich przedstawień Rosji. W postaci książkowej ukazała się jako dwudziesty drugi tom białostockiej serii Przełomy/Pogranicza.
W latach 2014-2017 był członkiem zespołu badawczego pracującego w Archiwum Zbigniewa Herberta w ramach projektu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. Korzystając z metodologicznych osiągnięć krytyki genetycznej opracował zaginiony esej „Lekcja łaciny”, którego fragmenty opublikowano wcześniej w „Labiryncie nad morzem” oraz w Zeszytach Literackich.
W 2017 roku ukazała się edycja pism literackich Kazimierza Władysława Wójcickiego w wyborze i opracowaniu Wojciech Gruchały. Praca ta z jednej strony jest świadectwem refleksji nad procesem historycznoliterackim i nowatorską koncepcją periodyzacyjną Międzyepoki, z drugiej zaś sytuuje się wobec tradycji sarmackiej zgodnie z założeniami serii wydawniczej Biblioteka Sarmacka.
Zainteresowania badawcze Wojciecha Gruchały koncentrują się na problemie zazębiania się zjawisk społecznych z przemianami ekspresji estetycznej. Jako uczestnik konferencji naukowych i autor artykułów poświęcił uwagę takim pisarzom jak Wacław Berent, Stefan Żeromski, Tadeusz Miciński, Franciszek Pik-Mirandola, Stanisław Brzozowski i Amelia Hertzówna. W ich twórczości śledził zarysowywanie się modernistycznego światopoglądu oraz wpływ kształtującego się społeczeństwa industrialnego na świadomość estetyczną artystów.
W latach 2005-2017 był lektorem polskiego jako języka obcego w Collegium Medicum UJ.
W roku akademickim 2017-2018 prowadził w Instytucie Polonistyki UJ wykład monograficzny „Prostytucja – problem społeczny z perspektywy literackiej”.
Spis publikacji