start

Prof. dr hab. Krzysztof Pleśniarowicz – zajmuje się teorią i historią teatru oraz performatyką. Autor, współautorem i redaktorem wielu publikacji, m.in.: Kartki z dziejów rzeszowskiego teatru (1985), Teatr Śmierci Tadeusza Kantora (1990), Teatr Nie-Ludzkiej Formy (1994), Mity teatru XX wieku: od Stanisławskiego do Kantora (1995), Przestrzenie deziluzji. Modele współczesnego dzieła teatralnego (1996), Arcydzieła inscenizacji: Od Reinhardta do Wilsona (1997), Kantor. Artysta końca wieku (1997, Nagroda Polskiego Oddziału Międzynarodowego Instytutu Teatralnego dla najlepszej książki roku o teatrze, Krakowska Nagroda Literacka), Hommage á Kantor (1999), Dylemat jedynego wyjścia. Absurd w dramacie u schyłku realnego socjalizmu (2000), Pogodzić Mrożka z Grottgerem. Ostatnie chwile przed Dwustuleciem Sceny Narodowej w Krakowie (2005). Przygotował (jako redaktor naukowy) trzytomową edycję Pism wybranych Tadeusza Kantora. Jest autorem blisko 200 artykułów i recenzji, publikowanych często poza Polską, w językach: francuskim, niemieckim, angielskim, włoskim, hiszpańskim, duńskim, czeskim, słowackim, węgierskim, rumuńskim. W ostatnich latach opublikował w Wielkiej Brytanii i na Węgrzech monografię Tadeusza Kantora: The Dead Memory Machine. Tadeusz Kantor’s Theatre of Death (2004; nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej), A Halott Emlékek Gépezete. Tadeusz Kantor Halálalszínháza (2007). Był profesorem wizytującym i prowadził cykle zajęć na amerykańskich uniwersytetach w Cleveland w stanie Ohio (1992), Rochester w stanie New York (2000) i Amherst w stanie Massachusetts (2005-2006); był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w City University of New York (1991) oraz stypendystą Fulbrighta w New York University (1996-1997). Wykładał w Ruhr Universität w Bochum, Uniwersytecie w Amsterdamie, Wolnym Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Karola w Pradze, Uniwersytecie Komenskeho w Bratysławie, New York University, walijskim uniwersytecie w Aberystwyth, Uniwersytecie w Mińsku na Białorusi, Uniwersytecie w Preszowie, a także przy okazji festiwali i wystaw teatralnych w Messynie na Sycylii, Sao Paulo, Budapeszcie, Paryżu, Kopenhadze, Kijowie, Barcelonie. W latach 1994-2000 pełnił funkcję dyrektora krakowskiego Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora „Cricoteka”.