start

A jak on zaczynał? "Z gigantycznym entuzjazmem i ograniczoną wiedzą”. Na początek wystarczyło, po pierwszych zleceniach przyszły kolejne, zadziałał "efekt domina” – żartował Pan Rafał. Zachęcił nas: "Jeżeli tylko macie na tyle entuzjazmu – nie wahajcie się. Nie możecie jedynie zaprzeczyć oryginałowi." Ile książek przetłumaczył? Przestał liczyć. Ale opowiedział nam o kilku ważnych utworach. Podczas spotkania analizowaliśmy wybrane fragmenty Śniadania u Tiffany’ego czy też jednego z opowiadań Allana Edgara Poe, Studnia i wahadło.

 

Co pasjonuje go w pracy tłumacza? Tropi niekonsekwencje, szuka literackich i translatorskich smaczków. Jeżeli bowiem ktoś wychwytuje błąd, autora bądź tłumacza – może nawet zakwestionować zasadność świata przedstawianego w utworze. Jednocześnie zaznaczył, że chyba żaden z czytelników nie zagłębia się w tekst bardziej niż tłumacz. Poruszył też kwestię prawidłowości: dobry przekład może okazać się zły i odwrotnie, złe tłumaczenie może okazać się dobre. Nieraz trzeba wybierać między więcej niż dwiema opcjami, czasem wchodzi w grę nawet 4 czy 5 możliwych wyjść. Najlepsze rozwiązanie nie zawsze jest tym najbliższym oryginałowi. Tłumaczenie nie może przeszkadzać, ma być lekkostrawne dla czytelnika. I nasza w tym głowa. Ale zostaliśmy też zachęceni do korzystania z wiedzy innych. Niewykonalne jest bycie specjalistą w każdej dziedzinie. A przychodzi tłumaczyć różne teksty. Nie wahajmy się zwrócić do kogoś lepiej zorientowanego w danym zagadnieniu, zaoszczędzimy swój czas i zdrowie ;-), czytelnik także skorzysta. Poza tym część osób lubi, aby je pytać i ich słuchać, dlaczego więc nie zrobić im tej przyjemności, a sobie nie ułatwić pracy? ;-)

 

"Człowiek wie i się uczy" – stwierdził Pan Rafał. Spotkanie było dla nas cenną lekcją. Dziękujemy za poświęcony nam czas i czekamy na następne „Popołudnie z tłumaczem”.