start

 

W ostatnich dniach odwiedziliśmy stolicę. Mieliśmy tam pomagać w przygotowaniu konferencji Sektora 3.0, dotyczącej technologii w organizacjach pozarządowych.  Poznaliśmy sprawę od kuchni.  Pracy było dużo, a znacznie mniej snu ;-). Ale daliśmy radę. Pomagaliśmy w przygotowaniu materiałów i miejsca konferencji, następnie w jej przebiegu, a na końcu w posprzątaniu tego, co zostało. Niektórzy z nas byli tutaj po raz drugi, dla innych był to swego rodzaju chrzest bojowy. Co robiliśmy, możecie zobaczyć na zdjęciach :-). Było to ciekawe doświadczenie, spotkaliśmy przedstawicieli ważnych instytucji. Mogliśmy też obserwować pracę tłumaczy symultanicznych??. Współpraca z organizatorami – przedstawicielami Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, szła gładko. Choć  byli mocno zabiegani, nie skąpili czasu na wyjaśnienia dla każdego, kto ich potrzebował. Ostatecznie można chyba mówić o organizacyjnym sukcesie, będącym efektem współpracy ‘Facetów w czerni’ i ‘Dam  w bieli’ (plus Konrad M. ;-)).

 Podczas naszego wyjazdu nie zabrakło bardziej i niestety, także mniej szczęśliwych przypadków. But that’s life! Właśnie, utwierdziliśmy się w przekonaniu, że angielski jest ‘językiem roboczym świata’. Część z nas odbierała zagranicznych delegatów i towarzyszyła im w drodze na miejsce konferencji, a w drugim dniu – na miejsce warsztatów . Wtedy też rozdzieliliśmy się, jedna bądź dwie osoby udawały się do wybranej wcześniej organizacji, gdzie brały udział w przewidzianych zajęciach. Akurat my byłyśmy w siedzibie FRSI, gdzie warsztaty prowadził pan Femi Longe z Nigerii. Zetknięcie z nim, a także innymi osobami, z wielu tak różnych branż, stanowiło również niecodzienne przeżycie. Początkowo chciałyśmy pozostać w roli obserwatorów, jednak zaproszone do współpracy, nie śmiałyśmy odmówić :-). Pracowaliśmy w grupach, w naszej burza mózgów rozpętała się w oparciu o doświadczenie zawodowe naszych nieco starszych koleżanek. Jednak przydało się również spojrzenie na sprawę ze studenckiego punktu widzenia. Kolejny raz przekonałyśmy się, że działając w grupie 2+2=5 ;-).

Czas minął szybko, trzeba było wracać. Wróciliśmy do domu, z drobnymi przygodami po drodze. A wszystko, by następnego dnia zjawić się na krośnieńskim rynku i wziąć udział w Juwenaliach :-).   

Eunika Polowiec.